دوره بازگشت سرمایه

آشنایی با دوره بازگشت سرمایه

بیایید تا با مفهوم دوره بازگشت سرمایه بیشتر آشنا شوید. دوره بازگشت سرمایه به پولی اطلاق می ‌شود که سرمایه ‌گذار به ‌عنوان بخشی از سرمایه‌ گذاری اولیه خود پس می ‌گیرد. بازگشت سرمایه با سود ناشی از سرمایه‌ گذاری و سود تفاوت دارد. این توضیح ابتدایی تصویری از مفهوم دوره بازگشت سرمایه به دست می دهد. در ادامه تعریفی دقیق ‌تر ارائه می‌ دهیم و با معایب و مزایا این سیستم آشنا می ‌شویم.

دوره بازگشت سرمایه یا ROC چیست؟

دوره بازگشت سرمایه

دوره بازگشت سرمایه به پولی اشاره دارد که سرمایه ‌گذار از یک سرمایه ‌گذاری پس می‌ گیرد. توجه به این نکته ضروری است که این اظهارنامه مشمول مالیات در نظر گرفته نمی شود. سرمایه در سناریو هایی مانند حساب‌ های بازنشستگی و بیمه ‌نامه ‌های عمر دائمی بازپرداخت می ‌شود. در حساب ‌های سرمایه‌ گذاری معمولی، سود اولین چیزی است که به ‌حساب شما بر می‌ گردد. سرمایه‌ گذاری ‌ها از یک اصل تشکیل شده است که آن مبنای هزینه ‌ای است که برای ایجاد بازده در نظر گرفته شده است. بازگشت سرمایه به طور خاص فقط به باز پس‌ گیری اصل سرمایه اشاره دارد؛ بدون اینکه شامل هیچ سود یا زیان ناشی از سرمایه‌ گذاری شود.

دوره بازگشت سرمایه چگونه عمل می ‌کند؟

وقتی به ‌صورت شخصی سرمایه ‌گذاری می‌ کنید، با هدف ایجاد بازده که به‌ عنوان مبنای هزینه نیز شناخته می‌ شود، اصل سرمایه را به حرکت در می ‌آورید. بازگشت سرمایه زمانی اتفاق می ‌افتد که سرمایه ‌گذار اصل سرمایه را پس بگیرد. نکته مهم این است که این بازده شامل سود یا زیان نمی‌ شود و شبیه به باز پس ‌گیری سرمایه اولیه شما است.

برخی از مدل های سرمایه ‌گذاری از نظم خاصی پیروی می‌ کنند و به سرمایه‌ گذاران این امکان را می ‌دهند که سرمایه اولیه خود را قبل از مشخص شدن سود یا زیان برای اهداف مالیاتی پس بگیرند. این امر برای حساب‌ های بازنشستگی واجد شرایط و پول نقد حاصل از بیمه ‌نامه ‌های عمر دائمی صادق است. این محصولات بر اساس قانون «اولین ورودی اولین خروجی» یا همان FIFO کار می ‌کنند و اطمینان حاصل می‌ کنند که سرمایه‌ گذاران دلار های اولیه خود را قبل از دستیابی به هر گونه سودی پس ب‌گیرند.

مبنای هزینه کل مبلغی است که سرمایه‌ گذار برای یک سرمایه‌ گذاری می‌ پردازد و برای مواردی مانند سود سهام، تقسیم سهام و هزینه ‌های کمیسیون هنگام خرید سهام تنظیم می ‌شود. ردیابی مبنای هزینه هر سرمایه ‌گذاری هم برای سرمایه‌ گذاران و هم برای مشاوران مالی برای شناسایی هرگونه بازگشت سرمایه ضروری است.

زمانی که یک سرمایه‌ گذار سرمایه‌ گذاری را برای سود می ‌خرد و بعدا می ‌فروشد، باید سود سرمایه را در اظهارنامه مالیاتی شخصی خود گزارش کند. سود سرمایه به ‌عنوان قیمت فروش منهای مبنای هزینه سرمایه‌ گذاری محاسبه می ‌شود. با این ‌حال اگر مبلغ دریافتی برابر یا کمتر از مبنای هزینه باشد، بازگشت سرمایه محسوب می‌ شود، نه سود سرمایه.

نحوه کارکرد دوره بازگشت سرمایه برای سرمایه‌ گذاران

کارکرد دوره بازگشت سرمایه

درک مکانیسم بازگشت سرمایه برای درک تاثیر بالقوه سود سرمایه بر وضعیت مالی شما کلیدی است. اگر سهام خود را به مبلغی فراتر از قیمت تمام شده بفروشید، بر خلاف زمانی که توزیع ROC را دریافت نکرده بودید، بخش بیشتری از آن پول به ‌عنوان سود سرمایه طبقه‌ بندی می‌ شود. در حالی ‌که این ممکن است یک جنبه منفی به نظر برسد، بازگشت سرمایه فرصتی را برای کسب جریان نقدی ماهانه که مشمول مالیات نیست، فراهم می‌ کند. علاوه بر این می ‌توانید پرداختن به مالیات بر عایدی سرمایه را تا زمانی که تصمیم به فروش سهام خود دارید به تعویق بیندازید.

مزایای استفاده از دوره بازگشت سرمایه

مزیت اصلی دوره بازگشت سرمایه در سادگی آن نهفته است. این یک معیار ساده و محاسبه و درک آن آسان است. این سادگی در استفاده دوره بازگشت سرمایه را به استانداردی برای اندازه‌ گیری سودآوری جهانی تبدیل می ‌کند. سادگی آن تضمین می‌ کند که بعید است سوء تفاهم یا سوء تعبیر شود؛ زیرا در هر زمینه ‌ای معنای مشابهی دارد.

معایب استفاده از دوره بازگشت سرمایه

معایب دوره بازگشت سرمایه

اندازه‌ گیری دوره بازپرداخت با اشکالاتی همراه است. اولا در روش معمول محاسبه آن، دوره نگهداری یک سرمایه ‌گذاری در نظر گرفته نمی شود و در هنگام مقایسه گزینه ‌های سرمایه ‌گذاری چالشی ایجاد می‌ کند. برای ‌مثال اگر سرمایه ‌گذاری X بازدهی 25 درصدی را به همراه داشته باشد و سرمایه گذاری Y بازدهی 15 درصدی را، تصور اینکه X انتخاب بهتری است بدون دانستن بازه زمانی هر یک، قابل اطمینان نیست. بازده 25 درصدی X در طول پنج سال ممکن است با بازدهی 15 درصدی Y فقط در یک سال مقایسه شود.

 در دوره بازگشت سرمایه ، مفهوم ریسک در نظر گرفته نمی ‌شود. به طور گسترده‌ای شناخته شده است که بازده سرمایه ‌گذاری و ریسک با هم در نظر گرفته می شوند. معمولا بازده بالقوه بالا تر ریسک بالقوه بالا تر را به دنبال دارد. این امر در حوزه سرمایه‌ گذاری مشهود است.

هدف‌ گذاری برای بازده 30 درصدی پرتفوی به طور قابل توجهی ریسک بیشتری نسبت به بازده 15 درصدی دارد. اگر یک سرمایه ‌گذار صرفا بر عدد بازگشت سرمایه تمرکز کند، بدون اینکه ریسک‌ های مرتبط را بسنجد، نتیجه واقعی تصمیم سرمایه‌گذاری ممکن است به میزان زیادی با انتظارات متفاوت باشد.

جمع بندی

هنگامی که سرمایه‌ گذار بازگشت سرمایه خود را دریافت می ‌کند، اساسا قسمت یا تمام پول سرمایه‌ گذاری شده خود را در یک سهام یا صندوق بازیابی می‌ کند. مردم در بیشتر مواقع بازگشت سرمایه را با سود سهام مخلوط می کنند؛ در حالی که توزیع هر کدام به شیوه ای متفاوت است. بازگشت سرمایه از سرمایه پرداخت شده یا حقوق صاحبان سهام حاصل می‌ شود؛ اما سود سهام از درآمد شرکت تامین می ‌شود. هرچند بازگشت توزیع سرمایه مستقیما مشمول مالیات نیست، همچنان می ‌تواند بر مالیات‌ ها تاثیر بگذارد. زیرا ممکن است منجر به افزایش سود سرمایه واقعی شود.

نظرات کاربران