قانون پارکینسون چیست؟

همه ما برای هماهنگی کار ها و فعالیت های روزانه خود به مدیریت زمان نیاز داریم. هدف از مدیریت زمان این است که افراد را قادر سازد تا فعالیت های بیشتر با کارایی بهتر را در زمان کمتری انجام دهند. تکنیک های زیادی برای مدیریت زمان مطرح شده اند که یکی از آن ها تکنیک پومودورو است. اما در برخی موارد به دلیل قوانینی که در مدیریت زمان وجود دارد استفاده از این تکنیک ها بازدهی مورد نظر را ندارد. ما در این مقاله به بررسی قانون پارکینسون خواهیم پرداخت.

تاریخچه قانون پارکینسون

سیریل نورثکوت پارکینسون مورخ و نویسنده طنزپرداز بریتانیایی بود که اولین بار به قانون پارکینسون در مقاله ای طنز به نام اکومونیست در سال 1955 با شوخ طبعی خاص خودش اشاره کرد. بعد از انتشار این مقاله سیریل نورثکوت پارکینسون کتابی تحت عنوان قانون پارکینسون نوشت. داستان این کتاب درباره زنی است که فقط وظیفه اش فرستادن یک کارت پستال در روز است. این زن تمام روز را برای انجام دادن این کار وقت دارد یک ساعت برای پیدا کردن کارت، نیم ساعت برای پیدا کردن عینک، یک ساعت و نیم برای نوشتن کارت پستال و 20 دقیقه برای تصمیم گیری در مورد این که آیا در پیاده روی خود به سمت صندوق پستی با خود چتر ببرد یا نه و…

 به همین منوال تا زمانی که روزش به طور کامل پر شود. این داستان به ما نشان می دهد که چطور کار برای پر کردن زمان اختصاص داده شده گسترش پیدا می کند. این داستان ممکن است کمی افراطی به نظر برسد؛ اما همه ما مقیاس های کوچک تری برای این قانون را در طول روز تجربه می کنیم.

تعریف قانون پارکینسون

تحقیقات نشان داده است که وقتی قرار است فعالیت یا کاری انجام بدهیم ابتدا به این فکر می کنیم که چقدر زمان برای تمام کردن آن لازم داریم و نسبت به واقعیت زمانی خود بی توجه هستیم (این که ما واقعا چقدر زمان داریم؟) و همین طرز تفکر باعث اتلاف وقت، کاهش سطح عملکرد و بازخورد ضعیف می شود. معمولا ما به عنوان یک انسان فکر می کنیم که باید تمام زمانی را که برای انجام یک کار در اختیار داریم صرف کنیم، حتی اگر کار کوچکی باشد که به زمان زیادی نیاز ندارد. به عنوان نمونه در نظر بگیرید که یک بازاریاب هستید و یک ماه وقت دارید تا تمامی موارد لازم خود را برای جذب مشتری جدید خود جمع آوری کنید. زمان زیادی که دارید به شما مهلت خوبی برای آماده سازی اطلاعات را می دهد؛ اما به هر دلیلی انجام این کار عقب می افتد و تا اتمام زمان شما مهلتی باقی نمانده است. شما به ناچار برای تکمیل و انجام کار خود در آخرین لحظات تلاش می کنید.

مثالی دیگر برای قانون پارکینسون:

شما دو هفته برای رفع اشکال نسبتا ساده در کارتان وقت دارید. در واقع این مشکل آنقدر ساده است که فقط چند ساعت طول می کشد. اما از آنجا که می دانید زمان کافی برای انجام کار دارید، دامنه پروژه گسترش پیدا می کند. در حالی که شما آن مشکل را بررسی می کنید با جزئیات بیشتر چند مشکل مرتبط را نیز بررسی می نمایید. در آخر با تکرار همین روند، اشکالی که می توانست با انجام کار ساده ای در کمتر از دو ساعت تمام شود به چیزی تبدیل می گردد که در واقع به دو هفته برای انجام آن نیاز دارید. این دقیقا همان قانون پارکینسون است.

چطور قانون پارکینسون را حل کنیم؟

مقابله با قانون پارکینسون چیزی نیست که به آسانی ممکن شود. اما شاید رعایت برخی موارد زیر بتواند به شما در فرار از به دام افتادن در این قانون کمک کند:

• بیان انگیزه و دیدگاه خود

مطالعات نشان داده که افراد و اعضای تیمی که انگیزه بالاتری برای انجام دادن کار خود دارند عملکرد موثر تری خواهند داشت. زیرا آن ها افرادی خلاق تر و انعطاف پذیر تر هستند.

• نقش ها و مسئولیت های خود را تعیین کنید.

اگر به غیر از شما اعضای تیم هم درگیر هستند می توانید با مشخص کردن نقش هر کس یک برنامه ریزی و استراتژی درستی برای انجام فعالیت سازمانی داشته باشید این کار از سردرگمی شما و افراد تیم جلوگیری می کند.

• آنچه که در محدوده مشکل است را مشخص کنید.

با این کار از حواشی مشکل خود دور می شوید و تمرکز بیشتری بر مسئله اصلی خود خواهید داشت.

• برای خود زمان مشخص کنید.

مشخص کردن یک جدول زمانی روش هوشمندانه ای است که شما برای انجام پروژه ها می توانید به کار ببرید. ایجاد یک جدول زمانی به شما قدرت برنامه ریزی می دهد.

جمع بندی

مدیریت زمان دقیقا همان چیزی است که نه فقط در یک سازمان و کسب و کار بلکه در کار های روزمره نیز بسیار کاربردی است. قانون پارکینسون که توسط سیریل نورثکوت پارکینسون مورخ و نویسنده طنزپرداز بریتانیایی مطرح شد، به شما می گوید که چطور ممکن است کار ساده روزمره به دلیل اهمال کاری تبدیل به یک دغدغه بزرگ شود که زمان بسیاری از شما خواهد گرفت. اما چطور می توان از دام این قانون رها شد؟ ما در این مقاله به تاریخچه قانون پارکینسون ، تعریف آن و راه حل های این قانون پرداختیم.