محتوای زرد چیست و چه ویژگی هایی دارد؟

شاید قبلا با اصطلاح محتوای زرد برخورد کرده باشید. از طرف دیگر، اغلب ذکر می شود که یک رسانه خاص زرد است. گهگاه با توصیف یک سازنده محتوا به عنوان نویسنده زرد مواجه می شویم. در این راهنما، قصد داریم به مفهوم محتوای زرد بپردازیم و تعریف و ویژگی های متمایز آن را بررسی کنیم. طبق معمول، منطقی است که از پیشینه تاریخی آن شروع کنیم. با این حال، اجازه دهید ابتدا ویژگی های محتوای زرد را قبل از پرداختن به گفت و گو های عمیق تر در مورد آن مورد بحث قرار دهیم.

تعریف محتوای زرد

محتوای زرد به محتوایی اطلاق می شود که استاندارد های کیفیت را رعایت نمی کند و به طور خاص برای جذب مخاطبان بیشتر، برانگیختن احساسات و تشویق آن ها به تکرار و توزیع محتوا ایجاد می شود. هدف اصلی تولید و انتشار محتوای زرد آشکارا کسب سود مالی است.

رسانه هایی که عمدتا دارای محتوای زرد هستند، رسانه های زرد نامیده می شوند. اصطلاح «ژورنالیسم زرد» نیز برای توصیف عملکرد این سازمان های رسانه ای به کار می رود.

هدف محتوای زرد

یک محتوای خوب را می توان صرفا به عنوان محتوایی تعریف کرد که زندگی افراد را بهبود می بخشد. به عنوان مثال، مطالب آموزشی در مورد تعویض پمپ کولر گازی به ما کمک می کند دستگاه های تهویه مطبوع خود را تعمیر کنیم، پادکست ها آگاهی ما را در مورد مسائل مختلف افزایش می دهند و مقالات خبری ما را در مورد وضعیت اقتصادی آگاه می کنند. همه این نوع محتوا ها ارزشمند هستند.

با این حال، مفید بودن محتوا همیشه آنقدر آشکار نیست. بسیاری از چیز هایی که ما به صورت روزانه می خوانیم یا مشاهده می کنیم صرفا برای اهداف سرگرمی هستند. این شامل کلیپ های خنده دار، ویدیو های یوتیوب، مکالمات طنز، وبلاگ های سرگرمی، ویدیو های ASMR، بازی های مشارکتی و موارد دیگر است. علیرغم غیرکاربردی بودن آن ها، این مطالب سرگرم کننده همچنان یک هدف را دنبال می کنند: سرگرم کردن ما.

توجه به این نکته مهم است که هدف همه محتوا های سرگرم کننده جلب رضایت همه افراد نیست. چیزی که ممکن است برای یک گروه از مردم لذت بخش باشد، ممکن است برای گروهی دیگر بی فایده یا غیر جالب تلقی شود. تشخیص و دسته بندی این موارد ممکن است چالش برانگیز باشد و این مطلب به آن بحث نمی پردازد.

در دنیای آنلاین، اصطلاح مشابهی وجود دارد که به عنوان clickbait شناخته می شود. این اصطلاح به محتوایی اشاره دارد که صرفا برای جذب کلیک طراحی شده است و در نتیجه درآمد، شهرت یا امتیاز خاصی برای ناشر محتوا ایجاد می کند. احتمالا در پلتفرم‌ های رسانه‌ های اجتماعی با طعمه‌ های کلیکی زیادی مواجه شده ‌اید؛ محتوایی با عناوین یا تصاویری که توجه را جلب می‌ کنند و تنها با هدف جمع ‌آوری لایک‌ ها یا نظرات بیشتر منتشر می ‌شوند.

ساخت محتوای زرد چگونه است؟

دو عامل اصلی در ایجاد محتوای زرد نقش دارند:

• موضوع مورد بحث ذاتا بی فایده است یا ارزش قابل توجهی ندارد.
• نحوه بیان یا ارائه محتوا، آن را به محتوای زرد تبدیل می کند.

بیایید چند مثال را در نظر بگیریم:

• رفتار عجیب همسر یک بازیگر سرشناس در سفرشان به امارات!
• لک لک قهرمان که مار را از مرگ حتمی نجات داد!

این موضوعات ذاتا زرد هستند، به این معنی که حتی اگر اطلاعات دقیقی ارائه کنند، هیچ اهمیتی ندارند. پس از خواندن این عناوین، ممکن است شخص به این فکر کند که «این چه ربطی به من دارد؟» و متوجه شود که این اطلاعات هرگز برای او مفید نخواهد بود.

دومین عاملی که به زرد شدن محتوا منجر می شود، روش بیان است. این بدان معنی است که حتی اگر موضوع ذاتا زرد نباشد، باز هم می توان آن را به گونه ای ارائه کرد که آن را زرد کند. متاسفانه بسیاری از مواقع محتوای زرد هر دو عامل را با هم ترکیب می کند، جایی که خود موضوع زرد است و با استفاده از روش های زرد ارائه می شود.

یکی از شاخص های کلیدی محتوای زرد نحوه بیان آن است. چنین محتوایی اغلب با عناوین یا تصاویر جنجالی، احساسی، مبهم، وسوسه انگیز و عجیب و غریب منتشر می شود. بر هیجان گرایی تاکید می کند و احساسات انسانی را بازی می کند.

جمع بندی

مواردی وجود دارد که افراد ناخواسته یا حتی به شوخی، بدون اطمینان از صحت مطلب، با به اشتراک گذاشتن چیزی به دنبال جلب توجه هستند یا احساسات خود را ابراز می کنند. بسیاری از افراد نیت سوء ندارند؛ اما همچنان به انتشار اطلاعات نادرست می پردازند. قبل از انتشار هر نوع محتوا، مهم است که از خود بپرسید: چقدر احتمال دارد که این اطلاعات یا این کلمات نادرست باشند؟ اگر اعتماد به نفس ندارید، برای انجام برخی تحقیقات، جمع ‌آوری اطلاعات از منابع معتبر و دقیق بودن وقت بگذارید. اگر متوجه شدید که اطلاعات واقعا نادرست است، از انتشار آن خودداری کنید! به یاد داشته باشید، شما مسئول حرف های خود هستید، حتی اگر هرگز شاهد عواقب آن نباشید یا درک نکنید!